Na de zomervakantie moeten we allemaal ons ritme hervinden, en dat valt niet altijd mee. De zomervakantie is bij uitstek een periode van verwondering. Andere landen bezoeken, leven in een trager tempo, veel buiten zijn, nieuwe indrukken opdoen: dat alles maakt dat onze zintuigen open staan. In ons geheugen nemen nieuwe beelden, geluiden en geuren hun plaats in.
Zelf ben ik in Valencia geweest. Een door en door Spaanse stad waar veel te beleven is. Een stad ook waar zon, zee en strand deel uitmaken van het dagelijks leven. Het hoogtepunt voor mij echter was de centrale markt. Je kijkt je ogen uit bij de meer dan 300 kramen. Maar ook het gebouw waarin de markt dagelijks wordt gehouden, is prachtig. Een koepel op het dak, met glas-in-loodramen, waardoor het licht in mooie kleuren op de tegels van het centrale middenplein valt. Wat een verschil met de markten in Nederland! Want waarom zijn onze markten nou juist buiten, terwijl ons klimaat zich zo goed leent voor een overdekte markt? En waarom hebben wij bijna nergens een dagmarkt, zoals in Valencia? En waarom kennen wij geen kramen die alleen maar kruiden verkopen?
Ik ben veel in de Mercat Central geweest. Om te kopen, maar vooral om te kijken. Naar de mensen, hun koopwaar en dat prachtige gebouw. Mijn blik was open en vol verwondering. Die blik heb ik mee naar huis genomen. Om het leven van alledag te bekijken met die blik vol verwondering. Omdat anders kijken naar de dingen tot nieuwe inzichten kan leiden, tot dankbaarheid, tot tevredenheid.
Monique Jonkers
september 2014
